نویسنده : محمدکاظم روحانی نژاد

دهه پنجاه ،در شهرما  شخصی بود به نام شریعت  . این شخص  به حرفه مهم  " مرده شوری " اشتغال داشت  . این ویژگی او  مشهور بود و به نمونه های عینی زیادی هم در این باره استناد می شد  که هرگاه  شریعت لحظاتی حتی به  اندازه چند ثانیه به فردی خیره نگاه می کرد ،‌ جمله " انا لله و انا الیه راجعون " در گوش چپش نجوا می شد  و طرف باید بار سفر می بست  و اگر فرصت  خداحافظی با اعضای خانواده را می یافت خدا را شاکر بود  . از همین رو گاهی به  من  که آن زمان نوجوان بودم و همچنین به دیگران، توصیه می شد که از روبرو شدن با" شریعت "به شدت پرهیز کنید و  حتی به این فرد سلام هم نکنید و از کنارش بی توجه بگذرید! ما هم همیشه این دلهره را داشتیم که اگر بی توجهی کردیم وصدا زد چی ؟! یک روز به طوراتفاقی برای قرائت فاتحه به گورستان رفته بودم، دیدم شریعت روی سنگ قبری نشسته و به اطراف نگاه می کند .....